آموزش انکراژ یا میل مهار در پایدارسازی گود با فیلم از صفر تا صد

امروزه پایدارسازی به روش‌های نیلینگ و خرپای فولادی، متداول ترین روش‌های پایدارسازی گود در سطح کشور هستند. هر کدام از روش‌های مذکور دارای مزایا و معایبی نسبت به یکدیگر هستند که با بررسی جمیع آن‌ها زیر نظر مشاور پایدارسازی مجرب، کارفرمایان محترم در هر پروژه اقدام به انتخاب روش مناسب می‌نمایند.

جهت افزایش ایمنی در گودهای عمیق، لازم است تغییر مکان دیواره گود به صورت مداوم توسط دوربین نقشه برداری و یا ملات گچ در نقاط حساس، کنترل گردد.

هدف از به کارگیری این نوارها، جمع آوری و انتقال آب‌هایی است که از طرق مختلف، به پشت پوشش موقت می‌رسند.

نیلینگ در گودبرداری یکی از روش‌های اصلی به شمار می‌آید که جهت مقاوم سازی و پایدار کردن سازه (به خصوص درزمان‌ و پروژه‌های کوتاه مدت) استفاده می‌شود.

همچنین میزان تغییر شکل جابجایی قائم و افقی نیز تخمین زده شده و ملاحظات دیگر جهت طراحی و کنترل زهکشی انجام می‌گردد.

این پوشش‌ها موجب یکپارچگی سازه‌ای سیستم نیلینگ می‌شوند. پوشش موقت، یک سطح تکیه‌گاهی برای صفحه تکیه‌گاهی فراهم می‌آورد و نیز از بخش نمایان خاک در برابر عوامل جوی، از جمله هوازدگی، حفاظت می‌کند.

گاهی به دلیل ریزشی بودن دیوار گود و ایجاد لرزش‌های ناشی از حفاری چاله‌ها ممکن است دیواره گود در عمق‌های محدود و کم نیز دچار ریزش‌های موضعی شود.

این زمان‌بندی برای مشخص شدن صحت‌وسقم فرضیات در مورد چسبندگی دوغاب و خاک صورت گرفته و با انجام آزمایش‌ها، صحت سنجی و بازنگری پارامترها و محاسبات مربوطه انجام نیلینگ چیست می‌شود.

جهت اطلاع از هزینه اجرای سازه نگهبان نیلینگ پیشنهاد می‌شود که با کارشناسان فعال در این زمینه صحبت کرده و پس از مقایسه نحوه اجرا، هزینه و زمان اقدام کنید.

همچنین، برخی از عوامل مانند بریدگی و جابه‌جایی درزه‌ها، فشارهای هیدرواستاتیکی جانبی و نیروهای تراوشی می‌توانند موجب از دست رفتن سریع پایداری بلوک‌های گفته شده، شوند.

این روش دائمی نبوده و در گذر زمان آب‌های سطحی به آن نفوذ می ‌کنند.

به دانش، مهارت، تجربه بالا و بررسی‌‌های کارشناسی در زمان اجرا نیاز است

پارامترهای ژئوتکنیکی لایه‌های تحت الارضی در ساختگاه های مختلف،